سینثسایزر (به انگلیسی: Synthesizer)
(به فارسی: ساز برقی یا ترکیبکننده) ابزار الکترونیکی است که قادر به
تولید انواع مختلف صدا و ترکیب سیگنالهای با فرکانس متفاوت است.
سینثسایزر به جای تولید صدای مستقیم طبیعی سیگنالهای الکتریکی میسازد که
میتواند متعاقباً از داخل بلندگو و یا هدفون پخش شود.
سینثسایزرها غالباً ولی نه الزاماً توسط کلاویههای پیانویی کنترل میشوند، که منجر به دستهبندی آنها در رده کیبوردها میشود. سینثسایزر میتواند طیف گستردهای از صداها را تولید نماید همچنین میتواند همانندسازی سازهای دیگری مانند فلوت یا گیتار را به خوبی انجام دهد یا نواهای نامتعارف تولید کند.
آهنگساز اسرائیلی یوزف تل در استودیوی موسیقی الکترونیک در اورشلیم (۱۹۶۵) - در سمت راست تصویر دستگاه سینثسایزر ساختهٔ Hugh Le Caine دیده میشود.
اولین سینثسایزر الکتریکی در سال ۱۸۷۶ توسط الیشا گری اختراع شد، وی به دلیل توسعه بخشیدن به مدلهای اولیه تلفن شناخته شده بود. رابرت موگ با اختراع مدل کاملاً جدیدش انقلابی در صنعت ساخت سینثسایزرها انجام داد که در سال ۱۹۶۸ توسط وندی کارلوس در قطعه «Switched-on Batch» استفاده شد، قطعهای محبوب که صدای سینثسایزرها را به موسیقیدانهای بسیاری معرفی کرد. در سال ۱۹۷۰ توسعه اجزای جامد مینیاتوری به سینثسایزرها اجازه داد تا تبدیل به ابزارهایی خودمتشکل، قابل حمل و آسان برای بکارگیری در اجراهای زنده شوند. در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، کمپانیهایی مانند یاماها شروع به فروش سینثسایزر نسبتا کوچک و مقرون به صرفهای مانند یاماها دی ایکس ۷ کردند، به هنگام توسعه واسطهای ابزار موسیقی دیجیتال راه را برای آسانترکردن ادغام و هماهنگی سینثسایزرها با دیگر ابزارهای الکترونیکی هموارکرد. در اوایل دهه۱۹۹۰ میلادی سینثسایزرهای پیچیده دیگر نیازی به متخصصین سختافزار نداشتند و شروع به ظهور در قالب نرمافزارها در کامپیوترهای شخصی کردند، اغلب به صورت شبیهسازی سختافزار و دستگیرهها و پیچها روی صفحه نمایش.
منبع: ویکی پدیا